خواجه اباصلت هروی از دانشمندان و محدثین مشهور زمان خود بوده است و هنگامی که از راه نیشابور به مرو نزد مأمون می رفتند از آنجایی که به حضرت امام رضا (ع) خیلی نزدیک بودند ایشان را تا مقصد همراهی کردند و افتخار خدمتگذاری ایشان را داشته اند.

خواجه اباصلت‏ یکی از اصحاب خاص علی بن موسی الرضا(ع) و خادم و محرم‏ اسرار آن حضرت بود. جد اعلای عبدالسلام در هرات زندگی می‏ کرد. وی در یکی از جنگها اسیر و به حجاز برده شد و برده عبدالرحمان بن جندب گردید. پدران وی در مدینه زندگی می‏ کردند و او در مدینه منوره متولد گردید و در آنجا رشد نمود. وی برای به دست آوردن احادیث و سخنان گهربار اهل‏ البیت پیامبر(ص) مسافرتهای زیادی نمود. مدتی در بغداد و حجاز و کوفه و یمن و نیشابور و دیگر شهرهای‏ خراسان به سر برد. خواجه اباصلت در علم حدیث مقامی بلند و ارجمند پیدا کرد.

این آرامگاه در 10 کیلومتری جنوب شرقی مشهد قرار دارد و عده ای برای نزدیکی به ایشان همان طور که از سالها قبل رسم بوده است وصیت می کردند در اطراف آرامگاه خواجه دفن شوند. یکی از سنگ قبر‌ها در آرامگاه خواجه اباصلت متعلق به درویش علی متوفی مربوط به سال 726 هجری قمری است. خواجه اباصلت فرزند صالح یا سلیمان هروی است. تاریخ اسلام ایشان را گاهی غلام، برده، محدث، متکلم و راوی بسیار مشهور و دانشمند می‌نامد و در برخی از متون ایشان را از ثروتمندانی که علما را می‌نواخته است معرفی کرده‌اند.

ولی بیشتر تنها ایشان را خادم و محرم امام رضا (ع) می‌دانند که در لحظه مرگ امام حاضر بوده و امام رضا (ع) هنگامی که آثار زهر انگوری را که در مجلس مأمون خورده بود، حس می‌کند به خواجه ابا صلت دستور می‌دهد، فرشهای اتاق را جمع کند و در‌ها را ببندد تا همچون غریبی بی کس در اتاق برهنه بر خاک به شهادت برسد.

از مجموعه گفته‌های تاریخ نویسان درباره خواجه اباصلت چنین بر می‌آید که وی با آنکه دانشمند و غنی بوده است آنقدر به امام رضا (ع) نزدیک بوده که گاهی سمت خدمتکاری وی را بر عهده می گرفته است. همین خصوصیت موجب محبوبیت خاص ایشان در نظر شیعیان شده است. زائرین قبل از آنکه به شهر بیایند و به خدمت امام رضا (ع) برسند، بر سر مزار ایشان مدتی توقف می‌کنند و به این بنده صالح و پرهیزکار خدا درود می‌فرستند. خواجه اباصلت در سال 236 هجری قمری یعنی سی و چهار سال پس از امام رضا (ع) رحلت کرد.

عبدالاسلام بن صالح بن سلیمان ایوب بن میسره مشهور به خواجه اباصلت هروی است. ولادت ایشان حدود سال 160 هجری قمری یا نیمه دوم سده دوم هجری قمری در مدینه بوده و چون اجدادش از هرات بوده اند با اصالت هروی معروف گردیده است. وی پس از ورود امام رضا (ع) به خراسان به این منطقه آمد و در سفر و حضر ملازم و همراه حضرت علی بن موسی الرضا (ع) و راوی صریح چگونگی شهادت آن حضرت به دست ماموران عباسی بود. خواجه اباصلت در آخر شوال سال 236 هجری قمری در زمان حکومت طاهر بن عبدالله در خراسان وفات یافت. در حدود سال های 1310 و 1352 هجری شمسی مرمت ها و الحاقی بنا صورت گرفت و در سال های اخیر بنای آرامگاه با زیر بنای 920 متر مربع با شیوه جدید بازسازی شده است و نمای ضریح به نام امام رضا (ع) به صورت هشت ضلعی طراحی و ساخته شده است و پیرامون آن خدمات رفاهی، رستوران، چایخانه، بخش اداری تجاری و پارکینگ برای زائرین فراهم کرده اند.