تاریخچه : در سال 1353 هجری شمسی به منظور برگزاری هفتمین دوره بازی های آسیایی در شهر تهران،ورزشگاه آزادی با مساحت 460 هکتار ساخته شد.

این مجموعه دارای قسمت های متعددی نظیر استادیوم فوتبال به ظرفیت یکصد هزار نفر تماشاچی، استادیوم دوچرخه سواری، پیست اتومبیل رانی، پیست موتور سواری، کارتینگ، زمین تمرینی فوتبال برای بانوان و آقایان، زمین بیسبال، زمین کری کت، کمپ تیم ملی فوتبال و فوتسال، زمین های تنیس، استخر، زمین های ورزشی تیر و کمان برای جانبازان، سالنی با ظرفیت دوازده هزار نفر،سالن ورزشی کشتی، سالن ورزشی والیبال، سالن بسکتبال، سالن وزنه برداری، سالن بانوان، دریاچه ای به منظور قایقرانی واسکی روی آب، مانژ سوارکاری و سالن بدنسازی می باشد.

هم چنین در ورزشگاه آزادی امکاناتی مثل رستوران، خوابگاه، ایستگاه آتشنشانی، ساختمان اداری، هتل المپیک و جاده تندرستی در دور دریاچه قرار گرفته است.

مساحت استادیوم یکصد هزار نفری فوتبال 141000 مترمربع می باشد. در استادیوم فوتبال دید کاملی برای همه تماشاچیان وجود دارد و حداکثر دید تماشاچی 136 متر میباشد. زمین استادیوم فوتبال از چمن طبیعی پوشیده شده و در پیرامون زمین فوتبال پیست دو میدانی، جایگاه گزارشگران صدا و سیما و محل جایگاه خبرنگاران مشاهده می شود.

یکی از بزرگترین صفحه های نمایش جهان در بخش شمالی استادیوم قرار گرفته است. در بخش غربی و در بالاترین سطح استادیوم نیز دستگاه های اعلان نتایج و اتاق صوت رویت می گردد. مدت زمان تخلیه استادیوم یکصد هزار نفری مجموعه ورزشی آزادی 11 دقیقه می باشد. در بالای رامپ ها چهار برج نور قرار گرفته که سطح نور در زمین بازی را در حدود 1650 لوکس تأمین می نمایند.

در سطح های مختلفی از جایگاه تماشاچیان بلندگوهای متعددی تعبیه شده که نشان دهنده این است که سیستم صوتی ورزشگاه آزادی به صورت غیرمرکزی طراحی شده است. در سال 1381 هجری شمسی در سکو های طبقه اول ایزولاسیون به طور کامل انجام شد و رختکن های موجود بازسازی گشت.