تاریخچه : مرقد امام خمینی (ره) در جنوب شهر تهران و در کنار گلزار شهدای بهشت زهرا(س) قرار گرفته است. در حال حاضر بقعه روح الله خمینی به عنوان گران ترین بقعه در جهان مطرح است.
در زمانیکه بیماری امام خمینی (ره) رو به وخامت رفت با پیشنهاد حاج سید احمد خمینی و دیگران مقرر شد که بعد از فوت، پیکر امام در این محل به خاک سپرده شود. هزینه های مالی این مجموعه کم نظیر، از محل کمک های مردمی، دستگاه ها و نهادها، اعتبارات، عایدات، نذورات و موقوفات تامین گشت.
سبک معماری مرقد امام خمینی اسلامی بوده و مصالح و هندسه خاص و مدرن در آن به کار گرفته شده و همچون نمادی چشم هر زائری را به سوی خود می کشاند. نمای داخلی مرقد امام خمینی بر چهار ستون استوار می باشد که جلوه زیبایی را به بیننده القا می کند.
حرم اولیه بقعه روح الله خمینی با مرکزیت ضریح مطهر ایجاد گشت و برای پوشش مسقف از امکانات موجود در کشور بهره بردند و گنبدی با ارتفاع 8 متر ساخته شد. هم چنین 4 گلدسته با ارتفاع 91 متر در چهار طرف مرقد امام بنا شد. در سال 1371 هجری شمسی صحن هایی در شرق و غرب به نام های شهدا و آقا مصطفی با مساحت 120 هزار مترمربع طراحی و ایجاد شد. در این صحن ها بخش های گوناگونی برای پاسخگویی به تمام نیازهای کاربری مردم قرار داده شده است. به عنوان مثال موزه حضرت امام، انقلاب و شهدا در بخش فرهنگی تعریف شده است.
ایده شکل کلی حرم در ابتدا یادگار مرحوم حجت الاسلام و المسلمین حاج سید احمد خمینی(ره) بود. ایشان به طراحان متذکر شدند که شکل کلی حرم نمادی از سبک و سیاق انقلاب عاشورایی امام حسین و یارانشان باشد. اعداد انتخابی در معماری مرقد امام برگرفته و منتخب شده از اعدادی با نماد خاص می باشند. برای نمونه بر روی تزئینات در شمسه هایی 8 تایی و ستون هایی 8 تایی در زیر گنبد اول به کار رفته، همان طور که می دانیم عدد 8 در آئین ما برگرفته از امام هشتم می باشد.
در چند سال اخیر تحولی بنیادین در ساختار بنا و ملحقات آن صورت گرفته که به دلیل هزینه های بسیار سنگین مورد انتقاد بسیاری از اشخاص صاحب نظر گردیده است که این انتقاد ها با موافقین و مخالفین مختلفی که نظرات هر یک از آن ها شنیدنی و قابل تحمل است رو به رو گردیده است.
تاریخچه : یکی از مجموعه های تاریخی و فرهنگی شهر تهران موزه رضا عباسی است که به عنوان کوچکترین موزه ایران باستان مطرح می باشد.این موزه هم اکنون زیر نظر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی اداره می شود.
سال ها بعد این موزه بعد از مرمت و بازسازی برای پنجمین بار در سال 1379 هجری شمسی افتتاح شد. در این موزه آثاری مربوط به هزاره دوم قبل از میلاد تا اوایل قرن بیستم و مربوط به زمان قاجاریه مشاهده می شود.
اشیا و آثاری که در موزه رضا عباسی تهران به نمایش در آمده شامل هنرهای ساخته شده از گل پخته، سنگ و فلز متعلق به دوران ما قبل تاریخ و همچنین اشیا و وسایل فلزی و هنرهای مربوط به دوره اسلام می باشند.
در این موزه برای حفظ و نگهداری از هنرها آزمایشگاه و کارگاهی منظور شده است. بیش از هزاران جلد کتاب به زبان های گوناگون در کتابخانه موزه رضا عباسی وجود دارد که ارزش های والای فرهنگ ایرانی را به تصویر می کشند. در انتشارات موزه منابع با ارزشی در زمینه میراث فرهنگی قرار گرفته است.
در موزه رضا عباسی 5 تالار با عنوان های پیش از اسلام، اسلامی 1، اسلامی 2، نگارگری و خوشنویسی وجود دارند.
در تالار پیش از اسلام موارد زیر به نمایش گذاشته شده است:
- آثار ایرانی
- آثار دوره های ماقبل تاریخ و پیش از اسلام
- سیر پیشرفت تدریجی فنون و مطابقت با نیازهای روزمره انسان
- آثار دوره هخامنشی، اشکانی و ساسانی
در دو تالار اسلامی 1 و 2، ظرف های سفالی، آثار فلزی و جواهرات و منسوجات دوره های سلجوقی، تیموری و صفوی و هم چنین آثاری از دوره قاجار به نمایش درآمده است.
در تالار خوشنویسی موزه رضا عباسی می توان با مراحل تحول خطاطی با توجه به خطوط نوشته های مختلف آشنا شویم و هنر کتابسازی را نیز بشناسیم.
در تالار نگارگری موزه نیز گنجینه کاملی از سنت نقاشی دوره اسلامی به نمایش گذاشته شده است.
ساعت بازدید برای علاقه مندان از موزه رضا عباسی در تمام ایام هفته به غیر از دوشنبه ها می باشد و از طریق شماره های تلفن 88513002 و 88513007 می توانند برای هماهنگی تماس داشته باشند.
پارک جمشیدیه تهران دارای چهار در ورودی می باشد. بر طبق نظرسنجی های صورت گرفته از مردم، پارک جمشیدیه دومین پارکی می باشد که ساکنان تهرانی به مهمانان غیر تهرانی معرفی می نمایند.
دیوار کوهستانی که در شمالی ترین نقطه شهر تهران قرار گرفته همچون سدی مانع از خروج هوای آلوده شهر می باشد اما در موازات این کوهستان و در خطی مجاور پارک جمشیدیه واقع شده که همچون ریه ای سبز عمل می نماید. در این پارک درختان سرسبزی مشاهده می شود که کار اکسیژن رسانی شمال شهر تهران را آغاز نموده اند.
نام جمشیدیه از نام مالک زمین بوستان به نام مهندس جمشید دولو قاجار گرفته شده است. این فرد از طایفه دولو بود که این طایفه از مشهورترین خانواده های وابسته به قاجار بودند. مهندس جمشید دولو این ملک را به همسر پهلوی دوم بخشید. اگر چه در این ملک قصد بر این بود که برای سالمندان سرایی ساخته شود و از فضای سرشار از آرامش و هوای دلپذیر آن استفاده کنند اما این طرح هیچوقت اجرا نشد و در سال 1356 هجری شمسی به ساخت پارک عمومی و استفاده همگانی تبدیل گشت.
در سال 1374 هجری شمسی 16 هکتار به وسعت پارک جمشیدیه تهران افزوده گشت اما مسئولان در این زمان صلاح دیدند که نام تکه افزوده شده را به پاس زحمات شاعر نامدار فردوسی با این نام مزین شود.
با توجه به تحقیقات زیست شناسان در بوستان جمشیدیه تهران، وجود 60 گونه پرنده در شاخ و برگ درختان را عنوان کرده اند.
در بوستان جمشیدیه کفپوش های سنگی ناهمواری مشاهده می شود که تداعی گر طبیعت بوستان های جنگلی می باشد.
منبع: نشاط آوران
تاریخچه : یکی از زیارتگاه های معروف شیعیان حرم شاه عبدالعظیم می باشد که در جنوب تهران و در شهر ری واقع شده است. شاه عبدالعظیم یکی از نوادگان حسن بن علی(ع) است که زندگی و مرگ ایشان در فیلم مسافر ری به کارگردانی داوود میر باقری به تصویر کشیده شد.
پس از درگذشت عبدالعظیم حسنی و هنگامی که ایشان را غسل می دادند، کاغذی را در پیراهنش پیدا می کنند که خود را به صورت کامل معرفی نموده بود.
بخش پائینی حرم حضرت شاه عبدالعظیم حسنی چهار گوشی می باشد. بر فراز چهار گوشه حرم چهار طاق مورب ساخته اند که در بالاتر از آن یک هشت ضلعی مشاهده می شود که بر رویش یک شانزده ضلعی قرار داده اند. در حقیقت گنبد اصلی حرم را بر روی این هشت ضلعی احداث نموده اند. در تمام این بخش ها آیینه کاری رویت می شود. تعمیرات اصلی در دوره شاه طهماسب صفوی صورت پذیرفته است. صحن ها و ایوان آستانه از آثار دوره صفویان می باشد. به دستور ناصرالدین شاه پوشش طلایی و زرینی در سال 1270 هجری قمری برای گنبد انجام پذیرفت.
در جوار ضریح و رواق های پیرامون و اکثرا در باغ طوطی بسیاری از مشاهیر ایرانی به خاک سپرده شده اند که می توان به آیت الله سید ابوالقاسم کاشانی، ناصرالدین شاه قاجار، شیخ محمد خیابانی، ستارخان و غیره اشاره نمود.
در اطراف مجموعه حرم شاه عبدالعظیم حسنی بازار قدیمی متشکل از گچ و خشت وجود دارد که متعلق به دوره صفویه می باشد.
منبع: نشاط آوران
تاریخچه : یکی از موزه های دیدنی شهر تهران، موزه فرش ایران است که در 22 بهمن سال 1356 هجری شمسی افتتاح شد. پلان و معماری شکیلی در بنای موزه فرش ایران صورت گرفته که نگاه بینندگان را به سوی خود جذب می نماید.
از اهداف موزه فرش ایران می توان به پژوهش و تحقیق در عرصه تحولات و کیفیت فرش ایرانی، برگزاری نمایشگاه های موقتی از هنر دست بافت فرش های ایرانی و دیگر نقاط جهان و گردآوری و خریداری از انواع قالی های دست بافت ایرانی اشاره نمود.
در این موزه با توجه به مرغوبیت و قدمت انواع فرش ها و گلیم های دست بافت ایرانی و ویژگی های به کار رفته در آن ها حفظ و نگهداری صورت می گیرد.
در مجموعه موزه فرش ایران نمونه های با ارزش قالی ایرانی از قرن نهم تا دوره معاصر مشاهده می گردد. هم چنین برای پژوهشگران و علاقه مندان به هنر فرش و قالی ایرانی این محل سرشار از منابع غنی تحقیقاتی محسوب می شود. در تالار اول در حدود 135 تخته از شاهکارهای قالی ایران و بافت هایی از مراکز مهم در این زمینه مانند کاشان، کرمان، اصفهان، تبریز، خراسان و کردستان و غیره به معرض نمایش برای عموم گذاشته شده اند.
در موزه فرش ایران برای بازدیدکنندگان علاقه مند به هنر ایرانی در زمینه قالی بافی و گلیم و هنرهای دستی ایرانی کتابخانه ای با حدود 3500 جلد کتاب به زبان های گوناگون قرار داده شده و فیلم ها و اسلایدهایی در سالن نمایش موزه در معرض نمایش گذاشته شده اند.
در موزه فرش ایران قالیچه دست بافت با ارزشی معروف به قالیچه میرزا کوچک خان جنگلی وجود دارد که کار فرش بافان شهر کاشان می باشد که در اندازه 130 در 220 سانتی متر بافته شده است. قالی 2500 ساله پازیریک قدیمی ترین فرش شناخته شده در جهان بوده که بافت آن را به ایرانیان زمان هخامنش نسبت داده اند و از این متذکر می شویم که قالی بافی در ایران دوره ای طولانی از تکامل را پیموده است.
در نمایشگاه موزه فرش ایران نمونه هایی از قالیچه های تصویری که هنر غنی ایرانی را به تصویر می کشانند، وجود دارد و در طی دوران های مختلف نمایشگاه های مختلفی برگزار شده که از مشهورترین آن ها می توان به نمایشگاه طرح بته، نمایشگاه سجاده ها و قالی های طرح محراب، نمایشگاهی از قالی های گل برجسته و دست بافت هایی از ارامنه اشاره نمود.
