گنبد الله وردیخان توسط الله وردیخان که از سرداران زمان شاه عباس بوده ساخته شده است. این بنا بصورت هشت ضلعی و هشت صفه است. بنای فوق از حیث کاشیکاری فوق العاده نفیس و ممتاز است و یکی از زیباترین شاهکارهای هنری آستان قدس رضوی می باشد.
سقف خارجی این بنا از نظر استحکام و محافظت با خشت های مسی پوشانده شده است. الله وردیخان در سال 1021 هـ.ق در شیراز فوت کرد و جنازه او را به مشهد منتقل کردند و در زیر صفه جنوبی همین گنبد که خودش ساخته بود دفن کردند. مقبره الله وردیخان در توحید خانه حرم مطهر که در شمال حرم بین رواق پشت سر و صحن عتیق می باشد قرار دارد.
ساختمان رواق گنبد الله وردیخان به لحاظ معماری و ظرافت در کاشیکاری و مقرنس سازی، از شاهکارهای مسلم به شمار میآید. مساحت رواق با محاسبه فضاهای جانبی، حدود 171 متر مربع است. در تمام جای این بنای معنوی، کتیبههای فراوانی از آیات و احادیث به چشم میخورد. دور تا دور این رواق، تاریخ ولادت و شهادت امامان معصوم (ع) به همراه بعضی از احادیث معتبر مکتوب شده است. بانی رواق، الله وردیخان، یکی از مردان خوشنام عصر صفویه است. مدفن الله وردیخان در وسط یکی از صفههای جنوبی رواق است. بنای رواق در سال 1013 هـ.ق آغاز و در سال 1021 به پایان رسید.
منبع : نشاط آوران
پارک وکیل آباد مشهد نزدیکترین ییلاق عمومی مشهد است که در هشت کیلومتری شمال غرب مشهد قرار دارد و بلوار عریض و بسیار زیبای وکیل آباد، میدان آزادی را به روستا و پارک جنگلی وکیل آباد متصل می نماید. مساحت وکیل آباد بیش از 70 هکتار و دارای رودخانه فصلی است.
پارک جنگلی وکیل آباد از تفریحگاه های قدیمی و زیبای مشهد است که در جنوب غربی مشهد و انتهای بلوار وکیل آباد قرار دارد.
وکیل آباد دارای یک باغ طبیعی و پر از درختان نار و کاج و درختان کهنسال و رودخانه فصلی می باشد که آب آن از راه چشمه وکیل آباد که سرچشمه آن بند گلستان است، تامین میشود. قبل از آنکه پل مهندس پرتوی روی رودخانه ایجاد گردد جاده ارتباطی مشهد به سمت طرقبه و شاندیز از کنار این منطقه عبور می کرد که جاده ای باریک و درختانی تنومند و سر به فلک کشیده دارد.
پارک وکیل آباد که 259659 متر مربع مساحت دارد با آب چشمه آبیاری میشود. شهرداری با احداث خیابان و جدول بندی وکف سازی معابر و ایجاد آب نما و برق کشی و اقامتگاه های موقت و وسایل بازی کودکان و کافه رستوران بر جاذبههای این پارک افزوده است. کنار پارک جنگلی وکیل آباد، باغ وحش وکیل آباد قرار دارد که دارای حیوانات گوشتخوار، علف خوار، آبزی، خزنده و پرندگان مختلف است.
کوهستان پارک شادی در دامنه تپههای شمال و غرب باغ وکیل آباد واقع شده و حدود 18 هکتار وسعت دارد . این پارک دارای امکانات تفریحی ، شهربازی ، اورژانس ، بانک ، فوریتهای پلیسی ، غرفههای فروش مواد خوراکی و پارکینگ میباشد.
در آبان ماه سال 1392 با مصالح طبیعی، این پارک بازسازی شد و چون در مطالعات اولیه مشخص شد سنگ بستر پارک جنگلی وکیل آباد از سنگ گرانیت ساخته شده است و ضمن زیبایی، استحکام و مقاومت بالایی دارد در کف سازی، پله ها و نماکاری های پارک از همین سنگ استفاده شد. یک چشمه قدیمی و فعال با سه دهانه در پارک وجود داشت که بازسازی و ترمیم گردید و از برداشت غیر قانونی آب از آن جلوگیری شد.
ایمن سازی بستر قدیمی پارک، ساخت آبنما، بازسازی استخر ها، بدنه سازی و دیوار حایل، احداث پل، کف سازی و پیاده رو سازی، پله های متعدد، ساخت 60 سرویس بهداشتی، پارکینگ، گلخانه و باغ گیاه شناسی تنها بخشی از فعالیت هایی است که در سالهای قبل در پارک جنگلی وکیل آباد انجام شده است.
همچنین ساخت مجموعه ورزشی بانوان، سالن پذیرایی، فرهنگسرا، قطار برقی تفریحی، طرح جمع آوری فاضلاب و ایجاد سکوهای اسکان، فازهای بعدی این پروژه است که شهرداری در نظر دارد برای رفاه حال مردم در پارک جنگلی وکیل آباد اجرا کند. این پارک با اتمام طرحهای دردست اجرای شهرداری ، درآینده بیش از پیش توسعه خواهد یافت. علاوه بر شهروندان مشهدی بیشتر زائرین حرم امام رضا (ع) از این منطقه دیدن می کنند و ساعات و ایامی را در آنجا اتراق مینمایند.
این غار از یک مسیر اصلی به طول حدود 90 متر تشکیل شده است که در قسمت هایی به صورت تالار بزرگ و در بخشی بصورت راهرو به عرض و ارتفاع 2 متر است.
از نکات جالب توجه در این غار وجود تعداد زیادی وزغ و خفاش است. غار هندل آباد به اوله هم شناخته می شود. دهانه کوچک و مستطیل شکل غار در فاصله 12 کیلومتری شمال غرب روستا رو به جنوب قرار گرفته است. غار هندل آباد (اوله) به طول نود متر در شمال شرق مشهد واقع شده و در فاصله کوتاهی از روستای هندل آباد قرار دارد.
آب چشمه درون غار نزد مردم جنبه شفا بخشی پیدا کرده و اعتقاد دارند که آبله حیوانات را درمان می کند. درون این غار ستون های آهکی استاگتیت و استالاگمیت وجود دارد. دیدار از این غار را در تور مشهد از دست ندهید.
مرقد منور دو سید جلیل القدر و عظیم الشان و بانوی محترمه کبری مادر سیدین مذکور و دو نفر از انبیاء سلف در این مکان که منحصر به یک گنبد و صورت یک قبر که جزء آثار باستانی می باشد قرار دارد این زیارتگاه موسوم به خضرک می باشد.
منابعی که از این بقعه ذکر شده است شامل موارد زیر می باشد:
1 _ در کلاس پرونده 50-4 روستای هندل آباد اداره اوقاف خراسان نوشته در این بقعه پنج نفر دفن شده اند دو نفرشان از انبیاء الهی و دو امامزاده و بی بی کبری مادر این دو امامزاده در یک بقعه می باشند و نام دیگر این بقعه را خضرک هم گویند.
2 _ در فهرست بقاع متبرکه سازمان اوقاف و امور خیریه خراسان صفحه 55 نیز همین مطلب ذکر شده است.
3 _ آیت الله محمد مهدی بحرالعلوم این بقعه را از بقاع متبرکه کل کشور در صفحه 45 آورده است.
4 _ این بقعه در فهرست بقاع متبرکه کل کشور سازمان اوقاف و امور خیریه به شماره کد 1915414740 می باشد.
5 _ آقای علی اصغر عمرانی این بقعه را در لیست بقاع متبرکه امامزادگان خراسان در صفحه 93 آورده است.
6 _ در دفتر مشخصات بقاع متبرکه اداره و امور خیریه مشهد صفحه 155 آمده امامزادگان عبادالله الصالحین در روستای هندل آباد قرار دارد.
اهالی این روستا دست در دست هم گذارده اند تا بقعه امامزادگان را بازسازی کنند و از لحاظ خدماتی زائرین توسعه دهند. در این طرح توسعه صحن امامزاده گسترش می یابد با ساختاری جدید و قابل به ذکر است. بنایی که هم اکنون بر روی امامزاده است تنها به جهت محفوظ ماندن از بارش های آسمانی است. اگر در تور مشهد شرکت کردید حتما از این غار زیبا بازدید نمایید.
هرثمه بن اعین مشهور به خواجه مراد از یاران امام رضا(ع) بودند. مقبره ایشان در 14 کیلومتری جنوب شرقی مشهد در بلندیهای مشرف بر بینالود قرار گرفته است. حاج محمد علی درویش ملقب به نور علیشاه این محل را در زمان معاصر ساخته و تحت مراقبت و حفاظت خود قرارداده و همچنین آنجا را تعمیرات نموده است.
شیخ بهایی با این کار موجبات رفاه مسافرین و زائرین امام رضا (ع) را فراهم آورد. این بنا اکنون توسط اداره اوقاف و امور خیریه خراسان اداره می شود. وفات ایشان در سال 210 هجری قمری بوده است.
گنبد این بنا هرمی شکل است و بصورت پنج ضلعی می باشد که با شیروانی پوشیده شده است. اصل بنا اتاقی 4 در 30/4 متر است و اطراف آن اتاقهایی برای استراحت مسافرین در نظر گرفته شده است و اطراف محوطه آن نیز برای مسافران استفاده می شود. این مقبره دارای ایوانی با آیینه کاری و دو گل دسته کم ارتفاع با کاشیکاری می باشد.
برای رفتن به آرامگاه خواجه مراد از مسیر فرعی جاده بهشت رضا مشهد یک انشعاب به سمت دست راست جاده جدا می شود که با قرار گرفتن در این مسیر به سمت این کوههای زیبا حرکت می کنید. محوطه آرامگاه خواجه مراد، مجهز به رستوران، سرویس بهداشتی و اتاق هایی برای اقامت مسافران و زائرین می باشد. در اولین ورودی آرامگاه بازارچه ای است که در آن سوغات به ویژه صنایع دستی مشهد را به فروش می رسانند. اگر قصد خرید صنایع سنگی و خصوصاً دیگچه و دیزی سنگی را دارید، اینجا مکان را نیز بازدید نمایید.
در کنار آرامگاه وی که در کمرگاه ساکت و دور افتاده کوه قرار دارد چشمه آبی است، ایوان داخل آرامگاه به همت متولی خواجه اباصلت آینه کاری شده است و بر پیشانی بنا به کاشی نوشته شده مقبره شریفه هرثمه بن اعین مشهور به خواجه مراد که در سنه 210 وفات یافته اند.
برخی تصور می کنند برج رادکان، آرامگاه یکی از ایلخانیان است تنها برجی است که توانایی تعیین چهار فصل، سال کبیسه و آغاز نوروز را دارد.
برج رادکان مشهد دارای گنبد مخروطی شکل است و ارتفاع این برج 35 متر، قطر داخلیاش 14 متر و قطر خارجی آن 20 متر میباشد. منظر بیرونی بنا تا ارتفاع 5/2 متری به شکل 12 ضلعی و از آن جا تا زیر گنبد به صورت 36 ترک نیم ستونی ساخته شدهاست. ساختمان آن احتمالاً در سال 607 قمری به پایان رسیده است. این برج به 12 دیوار خشتی بیرونی با پهنا و بلندی پایه گذاری شده که برج را به 12 بخش 30 درجهای تقسیم می کند و هر دیواره 30 درجه از زاویه افق را دربر میگیرد، دو در دیوار مقابل هم ساخته شده و بر دیواره 365 ترک نی ستونی وجود دارد که برج را به 36 ترک 10 درجهای تقسیم کرده است.
زیباترین قسمت برج رادکان در بخش فوقانی آن قرار دارد، که عبارت از دو ردیف قطار بندی و دو کتیبه کوفی و پهلوی است که در میان تزئینات آجرکاری و گچ بری که نام بانی و تاریخ ساخت بر آن نوشته شده است. طرح داخلی گنبد رادکان مدور و دارای نمایی ساده و اندود گچ و آهک است. در تمام بدنه بنا آجر و ملات گچ و آهک بکار رفته است.
این برج دو ورودی دارد و یکی از آنها رو به ویرانههای عمارتی باز میشود که اعتماد السلطنه احتمال داده است که مسجد جامع شهر بوده باشد. این بنا در گذر زمان آسیب دیده بود، به طوری که قسمت فوقانی سردر و گنبد داخلی تقریبا خراب شده بود. از این رو، در سال 1346 شمسی سازمان ملی حفاظت آثار باستانی ایران آن را مرمت کرد.