پارک جمشیدیه تهران دارای چهار در ورودی می باشد. بر طبق نظرسنجی های صورت گرفته از مردم، پارک جمشیدیه دومین پارکی می باشد که ساکنان تهرانی به مهمانان غیر تهرانی معرفی می نمایند.
دیوار کوهستانی که در شمالی ترین نقطه شهر تهران قرار گرفته همچون سدی مانع از خروج هوای آلوده شهر می باشد اما در موازات این کوهستان و در خطی مجاور پارک جمشیدیه واقع شده که همچون ریه ای سبز عمل می نماید. در این پارک درختان سرسبزی مشاهده می شود که کار اکسیژن رسانی شمال شهر تهران را آغاز نموده اند.
نام جمشیدیه از نام مالک زمین بوستان به نام مهندس جمشید دولو قاجار گرفته شده است. این فرد از طایفه دولو بود که این طایفه از مشهورترین خانواده های وابسته به قاجار بودند. مهندس جمشید دولو این ملک را به همسر پهلوی دوم بخشید. اگر چه در این ملک قصد بر این بود که برای سالمندان سرایی ساخته شود و از فضای سرشار از آرامش و هوای دلپذیر آن استفاده کنند اما این طرح هیچوقت اجرا نشد و در سال 1356 هجری شمسی به ساخت پارک عمومی و استفاده همگانی تبدیل گشت.
در سال 1374 هجری شمسی 16 هکتار به وسعت پارک جمشیدیه تهران افزوده گشت اما مسئولان در این زمان صلاح دیدند که نام تکه افزوده شده را به پاس زحمات شاعر نامدار فردوسی با این نام مزین شود.
با توجه به تحقیقات زیست شناسان در بوستان جمشیدیه تهران، وجود 60 گونه پرنده در شاخ و برگ درختان را عنوان کرده اند.
در بوستان جمشیدیه کفپوش های سنگی ناهمواری مشاهده می شود که تداعی گر طبیعت بوستان های جنگلی می باشد.
منبع: نشاط آوران
تاریخچه : یکی از زیارتگاه های معروف شیعیان حرم شاه عبدالعظیم می باشد که در جنوب تهران و در شهر ری واقع شده است. شاه عبدالعظیم یکی از نوادگان حسن بن علی(ع) است که زندگی و مرگ ایشان در فیلم مسافر ری به کارگردانی داوود میر باقری به تصویر کشیده شد.
پس از درگذشت عبدالعظیم حسنی و هنگامی که ایشان را غسل می دادند، کاغذی را در پیراهنش پیدا می کنند که خود را به صورت کامل معرفی نموده بود.
بخش پائینی حرم حضرت شاه عبدالعظیم حسنی چهار گوشی می باشد. بر فراز چهار گوشه حرم چهار طاق مورب ساخته اند که در بالاتر از آن یک هشت ضلعی مشاهده می شود که بر رویش یک شانزده ضلعی قرار داده اند. در حقیقت گنبد اصلی حرم را بر روی این هشت ضلعی احداث نموده اند. در تمام این بخش ها آیینه کاری رویت می شود. تعمیرات اصلی در دوره شاه طهماسب صفوی صورت پذیرفته است. صحن ها و ایوان آستانه از آثار دوره صفویان می باشد. به دستور ناصرالدین شاه پوشش طلایی و زرینی در سال 1270 هجری قمری برای گنبد انجام پذیرفت.
در جوار ضریح و رواق های پیرامون و اکثرا در باغ طوطی بسیاری از مشاهیر ایرانی به خاک سپرده شده اند که می توان به آیت الله سید ابوالقاسم کاشانی، ناصرالدین شاه قاجار، شیخ محمد خیابانی، ستارخان و غیره اشاره نمود.
در اطراف مجموعه حرم شاه عبدالعظیم حسنی بازار قدیمی متشکل از گچ و خشت وجود دارد که متعلق به دوره صفویه می باشد.
منبع: نشاط آوران
تاریخچه : یکی از موزه های دیدنی شهر تهران، موزه فرش ایران است که در 22 بهمن سال 1356 هجری شمسی افتتاح شد. پلان و معماری شکیلی در بنای موزه فرش ایران صورت گرفته که نگاه بینندگان را به سوی خود جذب می نماید.
از اهداف موزه فرش ایران می توان به پژوهش و تحقیق در عرصه تحولات و کیفیت فرش ایرانی، برگزاری نمایشگاه های موقتی از هنر دست بافت فرش های ایرانی و دیگر نقاط جهان و گردآوری و خریداری از انواع قالی های دست بافت ایرانی اشاره نمود.
در این موزه با توجه به مرغوبیت و قدمت انواع فرش ها و گلیم های دست بافت ایرانی و ویژگی های به کار رفته در آن ها حفظ و نگهداری صورت می گیرد.
در مجموعه موزه فرش ایران نمونه های با ارزش قالی ایرانی از قرن نهم تا دوره معاصر مشاهده می گردد. هم چنین برای پژوهشگران و علاقه مندان به هنر فرش و قالی ایرانی این محل سرشار از منابع غنی تحقیقاتی محسوب می شود. در تالار اول در حدود 135 تخته از شاهکارهای قالی ایران و بافت هایی از مراکز مهم در این زمینه مانند کاشان، کرمان، اصفهان، تبریز، خراسان و کردستان و غیره به معرض نمایش برای عموم گذاشته شده اند.
در موزه فرش ایران برای بازدیدکنندگان علاقه مند به هنر ایرانی در زمینه قالی بافی و گلیم و هنرهای دستی ایرانی کتابخانه ای با حدود 3500 جلد کتاب به زبان های گوناگون قرار داده شده و فیلم ها و اسلایدهایی در سالن نمایش موزه در معرض نمایش گذاشته شده اند.
در موزه فرش ایران قالیچه دست بافت با ارزشی معروف به قالیچه میرزا کوچک خان جنگلی وجود دارد که کار فرش بافان شهر کاشان می باشد که در اندازه 130 در 220 سانتی متر بافته شده است. قالی 2500 ساله پازیریک قدیمی ترین فرش شناخته شده در جهان بوده که بافت آن را به ایرانیان زمان هخامنش نسبت داده اند و از این متذکر می شویم که قالی بافی در ایران دوره ای طولانی از تکامل را پیموده است.
در نمایشگاه موزه فرش ایران نمونه هایی از قالیچه های تصویری که هنر غنی ایرانی را به تصویر می کشانند، وجود دارد و در طی دوران های مختلف نمایشگاه های مختلفی برگزار شده که از مشهورترین آن ها می توان به نمایشگاه طرح بته، نمایشگاه سجاده ها و قالی های طرح محراب، نمایشگاهی از قالی های گل برجسته و دست بافت هایی از ارامنه اشاره نمود.
برج طغرل شهر ری در کنار برج آزادی و برج میلاد قسمتی از هویت تاریخی شهر تهران را شامل می شود. هم چنین این برج یکی از سه برج نماد تهران محسوب می شود. با توجه به گفته علاقه مندان میراث فرهنگی حفظ و نگهداری از برج های تهران که هریک در طول تاریخ نقش چشم گیری داشته اند اهمیت شایانی دارد. به گفته آنان اگر برج طغرل باقی نمانده بود، در امروز برج با شکوه میلاد هم شکل نمی گرفت.
سبک معماری و پلان به کار رفته در برج طغرل تلفیقی از سبک معماری های پارتی و پارسی است که این سبک ها اوج شکوفایی سبک معماری رازی را در قرن پنجم هجری قمری را می رسانند. کتیبه هایی که در روی این بنا وجود داشته، در زمان ناصرالدین شاه به خاطر مرمت سازی از بین رفته اند. علت شکل گیری و نامگذاری این بنا به این صورت می باشد که در سال 455 هجری قمری طغرل بیک یکم در راه مسیر بغداد به پایتخت دچار بیماری می شود و به دستور ایشان مقبره ای برای وی ساخته می شود و در سن 70 سالگی فوت می نماید و جسد ایشان در این مقبره گذاشته می شود.
از کاربردهای برج طغرل سخنان و نظرات جالبی عنوان شده است. به عنوان مثال از این برج در شب برای هدایت کاروانیان به مسیر ورودی شهر استفاده می شد که اینکار را با روشن کردن آتش در بالای آن صورت می گرفت.
هم چنین 24 ترک در سطح بدنه بیرونی برج طغرل قابل رویت است که نشان از زیبایی و استحکام بنا بوده و احتمالا به عنوان ساعت آفتابی برای اوقات شرعی کاربرد داشته است.
پارک ملت در شمال تهران و در منطقه 3 شهرداری واقع شده است. به دستور فرح پهلوی و محمدرضا آقاجانی پارک ملت که در ابتدا زمین بایری بود ایجاد گشت. احداث این بوستان در دو فاز مختلف و براساس موقعیت خاص در سالهای 1345 و 1353 هجری شمسی صورت پذیرفت. بخش اعظم مساحت پارک ملت به چمن کاری، سپس به جنگل کاری و در آخر به گل کاری اختصاص یافته است.
دراین پارک پوشش گیاهی مختلف شامل سدروس، صنوبر، چنار، نارون، بیدمجنون، شمشاد، انواع سرو و غیره به چشم می خورد. هم چنین 120 گونه درخت، درختچه و درخت میوه در آن وجود داشته که فضای پارک ملت را دل انگیز کرده است. گل های چندین ساله و دائمی نظیر گالانیا، کوکب، شمعدانی و رعنا و انواع رزهای مینیاتوری زیبایی این فضا را دو چندان نموده است.
در بخش شمالی پارک ملت جنگل کاری و در بخش جنوبی آن چمن کاری انجام گرفته شده است. در بخش غربی پارک نیز حیات وحشی وجود دارد که در آن انواع پرندگان و انواع حیوانات نگهداری می شوند.
به دلیل سطح صیقلی در قسمت ورودی پارک ملت محلی مناسب برای علاقه مندان به اسکیت سواری و مسابقات ماشین کنترلی فراهم شده است. آب نمای پلکانی در بخش بالایی پارک وجود دارد که در دو طرف آن راه پله ای قرار گرفته که شما را به سمت بالا هدایت می نماید. آب نمایی در بخش مرکزی پارک مشاهده می شود که پلی زرد رنگ بر روی آن ساخته شده است. در آن سمت پل کافی شاپ و رستورانی واقع شده که هر بیننده را برای استفاده از آن منظره به آنجا می کشاند.
دیزلی در زمان ناصرالدین شاه میان تهران و حرم شاه عبدالعظیم مورد استفاده قرار گرفته بود که در ضلع غربی پارک ملت قابل رویت است. از دیگر امکانات پارک ملت که برای عموم تدارک دیده شده، می توان به سینمای چهار بعدی، سینمای پردیس، زمین بازی کودکان و خانه شطرنج اشاره کرد.
گردشگران می توانند از طریق خیابان های جام جم، نیایش، ولیعصر عج و خیابان سئول وارد بوستان ملت شوند.
